تجارب مراقبتی خانواده های سالمندان آلزایمری (یک مطالعه پدیدارشناسی)

زمینه و هدف: مطالعات جمعیت‌شناسی سالمندان وقوع اپیدمی جهانی آلزایمر را تأیید می‌کنند. در ایران نیز با موجی از افزایش ابتلا روبرو هستیم. این بیماری موقعیت تهدیدکننده‌ای برای وضعیت سلامتی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و روانی فرد، خانواده و جامعه به‌حساب می‌آید و هزینه‌های کلانی را بر جامعه تحمیل می کند. خانواده‌ها نیز ناچارند با امکانات محدود خود مراقبت از بیماران را بر عهده بگیرند و در نتیجه با مشکلات زیادی مواجه شوند؛ لذا پژوهش حاضر با هدف تبیین تجارب زندگی خانواده های سالمندان آلزایمری در امر مراقبت از آنان در شهر اصفهان انجام ‌شده است. روش بررسی: پژوهش حاضر کیفی با رویکرد پدیدارشناسی توصیفی است که جهت توصیف تجارب زندگی افراد از پدیده مورد نظر به کار می‌رود. جامعه پژوهش خانواده های سالمندان مبتلا به آلزایمر، محل پژوهش منزل و محل کار خانواده‌های سالمندان آلزایمری و روش نمونه گیری هدفمند بوده است. پس از مصاحبه با 10 شرکت ‌کننده‌ اطلاعات حاصل شد. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش کلایزی استفاده شد. یافته‌ها: پس از تجزیه‌وتحلیل اطلاعات ابتدا 201 کد مفهومی و سپس از ادغام آن‌ها در یکدیگر 20 زیر مفهوم پدید آمدند. نهایتاً 8 تم اصلی فشار مراقبت، اسیری مراقب، اختلال در روابط خانوادگی، اختلالات شغلی، هراس از انگ، حفظ تعالی بیمار سرگشتگی در بعد زمان و احساسات واکنشی مراقب استخراج شدند. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر، بیماری آلزایمر همواره عوارض روانی، جسمی، اقتصادی و اجتماعی و ... بسیاری را به دنبال دارد که سهم عظیمی از آن‌ها را مراقبین خانوادگی متحمل می شوند، از این ‌رو باید به دنبال راهکارهایی چون تأسیس بیشتر موسسات حمایت از سالمندان، گسترش رشته‌هایی چون پرستاری سالمندی، آموزش تخصصی روانشناسان و مواردی از این قبیل جهت حمایت از بیمار و مراقبین آن‌ها در بحران‌ها باشیم.